Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών

Δεινοκράτους 70, Αθήνα

Ιδιωτικό Ιατρείο

Ιπποκράτους 13-15, Μαρούσι

Ωράριο ιατρείου

Δευ-Παρ 16:00-20:30
Καλέστε μας : 210 68 24 604

Κροταφογναθικό σύνδρομο — συμπτώματα, διάγνωση και αντιμετώπιση

κροταφογναθικό σύνδρομο συμπώματα

Κροταφογναθικό Σύνδρομο Συμπτώματα – Εισαγωγή

Το κροταφογναθικό σύνδρομο αναφέρεται στο σύνολο των συμπτωμάτων που προκύπτουν από δυσλειτουργία της κροταφογναθικής άρθρωσης (ΚΓΑ). Στο άρθρο αυτό θα δεις με σαφήνεια ποια είναι τα κροταφογναθικό σύνδρομο συμπτώματα, πώς τίθεται η διάγνωση και ποιες είναι οι σύγχρονες επιλογές αντιμετώπισης.

Τι είναι το κροταφογναθικό σύνδρομο;

Το κροταφογναθικό σύνδρομο δεν είναι μία ενιαία νόσος αλλά μια κλινική εικόνα — ένα σύνολο συμπτωμάτων (πόνος, ήχοι, δυσλειτουργία) που μπορεί να προκληθεί από διάφορες διαταραχές της άρθρωσης ή των μασητήριων μυών.

Κροταφογναθικό σύνδρομο συμπτώματα

Τα πιο συχνά συμπτώματα που συνθέτουν το κροταφογναθικό σύνδρομο είναι:

  • Πόνος στην περιοχή της ΚΓΑ (μπροστά από το αυτί, στη γνάθο ή στους μασητήριους μύες)

  • Ήχοι κατά την κίνηση της γνάθου: «κλικ», «τρίξιμο» ή θόρυβος κατά το άνοιγμα/κλείσιμο

  • Περιορισμένο άνοιγμα στόματος ή αίσθημα «κλείδωσής» της γνάθου

  • Πόνοι κεφαλής και αυχένα (συχνά μοιάζουν με πονοκεφάλους τάσης)

  • Δυσκολία στη μάσηση ή κόπωση των μασητήριων μυών

  • Ωταλγία ή αίσθημα πληρότητας στο αυτί χωρίς ωτολογική αιτία

  • Διάθεση ή ευαισθησία στα δόντια / φθορά αδαμαντίνης από βρουξισμό

Σημείωση: Δεν εμφανίζονται όλα τα συμπτώματα πάντα — το σύνδρομο μπορεί να είναι ήπιο και παροδικό ή επίμονο και περιοριστικό.

Γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα; (Αίτια)

Κάποιοι κοινοί παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση του συνδρόμου περιλαμβάνουν:

  • Βρουξισμός / σφίξιμο δοντιών

  • Ανατομικές ανισορροπίες ή προβλήματα σύγκλεισης

  • Τραυματισμός στην άρθρωση ή στη γνάθο

  • Χρόνια υπερφόρτιση των μασητήριων μυών (π.χ. λόγω εργασιακής στάσης)

  • Στρες και ψυχοσωματικοί παράγοντες

  • Εκφυλιστικές αρθρικές αλλαγές (οστεοαρθρίτιδα)

κροταφογναθικό σύνδρομο συμπώματα

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση βασίζεται σε συνδυασμό:

  1. Λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού (πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα, τραυματισμοί, νυχτερινή σύσπαση κ.λπ.)

  2. Κλινικής εξέτασης (έλεγχος εύρους ανοίγματος, ακουστικοί ήχοι, ψηλάφηση μυών)

  3. Απεικονιστικών εξετάσεων — όταν χρειάζεται: πανοραμική ακτινογραφία, CBCT ή MRI (για την αξιολόγηση του αρθρικού δίσκου).

Θεραπεία και διαχείριση

Η αντιμετώπιση προσαρμόζεται ανάλογα με την αιτία και τη βαρύτητα:

Συντηρητικά μέτρα (πρώτη γραμμή)

  • Εκπαίδευση του ασθενούς και αλλαγή συνηθειών (αποφυγή σκληρών τροφών, μάσησης τσίχλας)

  • Νάρθηκες νυκτός (occlusal splints) για μείωση βρουξισμού

  • Φαρμακευτική αγωγή: αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά (όταν ενδείκνυται)

  • Φυσικοθεραπεία / manual therapy / ασκήσεις για κινητικότητα και χαλάρωση μυών

  • Τεχνικές διαχείρισης στρες (χαλάρωση, βιοανάδραση)

Ελάχιστα επεμβατικές επιλογές

  • Ενδοαρθρικές εγχύσεις (υαλουρονικό ή κορτικοειδή)

  • Αρθροκέντηση ή αρθροσκόπηση (για έκπλυση/λύση συμφύσεων)

Χειρουργική

  • Αν και σπάνια, ενδείκνυται σε σοβαρές ανατομικές βλάβες, αγκύλωση ή εκτεταμένη αρθρική καταστροφή.

Πότε να δείτε ειδικό

Αν τα συμπτώματα (πόνος, κλείδωμα, προοδευτική δυσκολία στο άνοιγμα) επιμένουν >2–3 εβδομάδες ή επιδεινώνονται, είναι σημαντικό να ζητήσετε αξιολόγηση από στοματικό/γναθοπροσωπικό χειρουργό ή ειδικό στην ΚΓΑ.

Συμβουλές αυτοφροντίδας στο σπίτι

  • Μασήστε μαλακές τροφές κατά την οξεία φάση.

  • Εφαρμόστε θερμό επίθεμα σε σύντομες συνεδρίες για ανακούφιση.

  • Αποφύγετε μεγάλες ανοιχτές κινήσεις (π.χ. πλατιά χασμουρητά).

  • Προσπαθήστε τεχνικές χαλάρωσης και βελτίωση στάσης σώματος.

Συχνές ερωτήσεις (FAQ)

Τι σημαίνουν τα «κλικ» στη γνάθο;
Συνήθως η ένδειξη μετατόπισης του αρθρικού δίσκου· αν δεν συνοδεύονται από πόνο, μπορεί να μην απαιτείται άμεση θεραπεία.

Μπορεί να υποχωρήσει μόνο του το σύνδρομο;
Πολλές περιπτώσεις βελτιώνονται με συντηρητικά μέτρα, αλλά η έγκαιρη εκτίμηση επιταχύνει την αποκατάσταση.

Οι νάρθηκες βοηθούν πάντα;
Ναι, όταν χρησιμοποιούνται σωστά και σε κατάλληλους ασθενείς μειώνουν την υπερφόρτιση και τον πόνο.